وصیت‌نامه شهید محمدتقی شفیعی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «عصراترک» پدر شهید محمد تقی شفیعی، نقي و مادرش گلدانه نام داشت. 

محمدتقی تا پايان دوره راهنمايي درس خواند به‌عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت.

 يازدهم فروردين ۱۳۶۵، در مريوان توسط نيروهاي عراقي مجروح شد و بر اثر جراحات وارده به شهادت رسيد. پیکر شهید در زادگاهش به خاك سپردند.

در وصیت‌نامه این شهید آمده است:  همانا کشته‌شدگان در راه خدا را مرده نپندارید؛ بلکه آنها زنده‌اند و در نزد خدای خویش روزی می‌خورند.

با درود و سلام به امام‌زمان و تائب بر حقش خمینی کبیر و با درود به رزمندگان و جمیع شهدای وصیت‌نامه خودم را شروع می‌کنم؛ ابتدا خدمت پدر و مادرم و تمام اقوام و خویشانم پیامی دارم آن این است که همیشه پشتیبان ولایت‌فقیه باشید و تا خون در رگ‌هایتان است خط شهدا را ادامه دهید.

پدر و مادر عزیزم، اگر من به درجه رفیع شهادت نائل گشتم هیچ ناراحت نشوید و همچنین به کلیه اقوام و خویشان سفارش می‌کنم مبادا گریه و زاری کنید، زیرا دشمنان شرق و غرب خوشحال می‌شوند.

ای خواهران عزیزم و برادر مهربانم مبادا خدای‌ناکرده ناراحت شوید؛ زیرا من همانا راه حسین ابن علی را ادامه داده‌ام و در این راه به شهادت رسیده‌ام و آن قدر خوشحالی کنید که همه بگویند امروز محمدتقی داماد شده است.

پدر و مادرم شما در حق من بسیار زحمت و رنج‌کشیده‌اید، امیدوارم به بزرگی خودتان مرا ببخشید، زیرا من تا قطره خونی که در توان دارم با دشمنان کافر می‌جنگم.

و ای ملت شریف شهیدپرور ایران، جبهه و پشت‌جبهه‌ها را محکم نگهدارید و همانا یار و پشتیبان امام باشید.

خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی خمینی را نگه‌دار              

والسلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته                                                      محمدتقی شفیعی ۱۱/۱۲/۱۳۶۴

انتهای خبر/گ